Vandaag varen we met een bootje over de San Carlos rivier naar de grens met Nicaragua. Onderweg spotten we wat vogels, maar vooral...krokodillen! En grote ook...We varen naar het laatste dorpje van Costa Rica, een kruispunt van 2 rivieren waar de ene rivier Costa Rica is, de andere Nicaragua. We varen er even op en snel weer af. Het dorpje heeft 100 inwoners en 5 politieagenten. Deze doen niets anders dan de hele dag loom over de rivier turen. Een beetje hopen op smokkelaars denk ik. De grens kun je hier wel over, maar is niet makkelijk. Het is geen echte grenspost en je moet je eerst melden bij deze agenten (die overigens erg aardig waren en teuntje geweldig vonden), dan naar de grenspost aan de overkant van Nicaragua. Maar daar doen ze moeilijk en laten ze je bijna niet door. We proberen het ook maar niet. Het dorpje is echt zo klein, 4 jaar geleden pas voorzien van stroom, dat is toch een gek idee. Niet bijzonder, maar toch wel apart om geweest te zijn.

Dan hebben we s middags nog een wandeling met Hugo door een natuurreservaat. We worden met een open vrachtwagen in de laadbak erheen gebracht. We hotsten en klosten wat af en houden ons stevig vast. Maar vooral gieren we het uit, want vooral Teuntje vindt het prachtig. Hugo spreekt geen woord Engels, maar we verstaan elkaar op de een of andere manier toch. Hij Spaans, wij een klein beetje en wat Engels. Maar vooral zijn hart spreekt als hij van alles uitlegt over planten en dieren. Deze man leeft van en in de jungle en ademt jungle. Hij houdt er van en brengt dat op ons over. We zien weer veel, maar vooral nu ook medicinale planten. Daar hadden we nog niet zoveel van gezien. Het is bloed en bloed heet, maar toch ook weer mooi. Teuntje is een stoere avonturierster en met haar junglebroek en schoenen stapt ze stoer rond, ons wijzend op kikkers, mieren en gekke plantjes.

We eindigen bij een meertje, krijgen een verse kokosnoot en worden weer opgehaald door de vrachtwagen. De douche wacht op ons en na diverse glij en glibberpartijen in de rode klein en zweet is dat nodig ook. Morgen gaan we weer op weg naar de vulkaan...benieuwd of die nog rookt.