Een dag in nature. Om 5:45 gaan we al op pad en ja dat is dan wel vroeg, maar zo in de jungle met een boottocht in het vooruitzicht, valt dat eigenlijk wel mee.

Zonder ontbijt stappen we in de boot om een ongelooflijke reis te maken. 2 uur lang touren, dobberen we door de jungle die zo ongelooflijk mooi en puur is, we zouden bijna acuut lid worden van wereldnatuurfonds. Vogels, zo veel en zo kleurrijk, kaaimannen, apen, apen, apen, luiaard, vleermuizen, teveel om op te noemen. Het is toch bijzonder deze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien. We hebben er ver voor moeten reizen, maar dan heb je ook wat. Teuntje zit met haar best vriendinnetje voor in de boot en doet enthousiast mee met het spotten naar dieren. En zo waar, ze spot ze ook nog, tot hilariteit van de groep en de gids, luid applaus en oh's en ah's doen het goed bij de dames, die nog actiever gaan spotten. Ik vind het allemaal maar indrukwekkend en vraag mij dan al dagdromend af hoe je je in hemelsnaam levend houd, zou je hier stranden. Het is echt een wildernis, met zoveel dieren en niet allemaal de leukste. Dan ook nog een ondoordringbaar woud...ik zou het niet weten hoor. De grootste mieren ooit gezien prikken mij op mijn been, dat is niet fijn....maar kan ik dat thuis weer wel stoer vertellen.

En dan de groep, let op, de volgende zin zou niemand van mij ooit verwachten. Maar (en nou komt ie), wat hebben we een leuke groep.

Je gaat hier namelijk met een groep heen om dan ook alle tours samen te doen, samen te eten, samen op pad te gaan etc. Niets voor mij....ik wil graag zelf bepalen wanneer ik wat doe, met wie en vooral, wanneer niet. Maar eerlijk is eerlijk, met een goede groep maak je nieuwe (misschien tijdelijke) vrienden, ontmoet je bijzondere mensen, heb je plezier met elkaar en soms ook steun. Kortom, nee, nog steeds geen groepsreis voor mij, maar een paar dagen zou ik in theorie denk ik misschien wel toch kunnen overleven....

We hebben na de hele vroege ochtend boottocht van 2 uur ontbijt waarna er nog een boottocht volgt. Dat trekken de kleine meisjes echt niet meer, dus de mannen gaan op pad en ik blijf, samen met de andere moeder, met de kleine meisjes bij het zwembad hangen. Heel vervelend. Grappig, het zwembad is op de een of andere manier een soort snelweg (doorgang) voor leguanen, hagedissen en andere soortgelijken. De ene na de andere komt voorbij slenteren, nauwelijks aandacht voor ons hebbende. Dat hebben die kleine meisjes inmiddels ook niet meer voor hen. De eerste leguaan werd met een hoop geschreeuw en gegil ontvangen, de 20^e werd niet eens meer gezien. Grappig hoe snel dat weer gaat.

‘s middags hebben we een jungle wandeling en gaan we kikkers, vlinders en insecten spotten. Ja, de dames zien alles weer snel, maar ja, het meeste is dan ook op ooghoogte voor hen. Wat een pracht en wat een vreemde kikkers heb je hier allemaal (maar ook wel schattig, voor zover een kikker ooit schattig kan zijn). Het is echt allemaal heel bijzonder en laten we hopen dat dergelijke prachtige natuurreservaten voor eeuwig behouden blijven.

We maken ons op voor morgen. De groep vertrekt en wij blijven lekker nog een dagje. We gaan naar het dorpje, bezoeken het museum en lopen langs het strand. De zon schijnt, het is 30 graden, Bob Marley zingt ons tegemoet...wat zullen we deze prachtige plek missen. Maar tot die tijd nemen we nog maar een biertje, plonsen we in het zwembad, en hangen in de hangmat.