Gisterenavond hebben we heerlijk gegeten in een soort open lucht straat restaurant, maar dan gereguleerd. Je wordt keurig opgevangen en naar een tafeltje gebracht. Van een enorme menukaart kies je waar je trek in hebt waarna bij verschillende ministalletjes het eten wordt besteld, gehaald en gebracht. Helemaal goed, helemaal lekker.

‘s Ochtends gaan we naar het Army museum. Indrukwekkend, want we kennen en weten allemaal de verhalen van de Vietnam oorlog nog. Zij het vooral bij mij vanuit indrukwekkende films, tv series of fotoseries. Om dan langs allerlei gevechtsmateriaal te lopen, van tanks, tot helikopters, tot vliegtuigen is behoorlijk indrukwekkend. En dan ook nog te bedenken dat Vietnam eigenlijk pas vanaf de jaren 90 toeristen toeliet. Veel veteranen komen dit museum bezoeken en je voelt gewoon hun emotie. Kortom, indrukwekkend. Na een flinke klim op de toren met vlag, eten we eindelijk een ijsje. Daar hadden we lang naar gezocht.

‘s Middags hebben we afgesproken met mijn collega Thu Ba, die ik bij Plan al eerder in Engeland ontmoet heb. Ze komt met haar dochtertje van 6 en zij en Teuntje zijn gelijk de dikste vriendinnen. Grappig is dat toch, ze verstaan elkaar voor geen meter, maar snappen elkaar toch. Vooral in ondeugendheid, zo schattig! We worden naar een traditioneel Vietnamees restaurant meegenomen waar ze al 5 generaties hetzelfde gerecht op het menu hebben staan. Welgeteld, 1 gerecht! Speciale gemarineerde vis, met groenten die je zelf op tafel meebakt in een pannetje, verse kruiden, vissaus en noodles. Het zag er niet uit, maar eerlijk.....het eten was zo lekker en bijzonder! En wat heerlijk om weer met Thu Ba bij te kletsen. Daarna drinken we Vietnamese koffie aan het meer en bespreken we de mogelijkheid tot het bezoeken van 1 of meerder van onze Plan projecten. We gaan kijken of het vanuit Hue gaat lukken, dus wie weet. Ze doet in ieder geval erg haar best zie ik, dus ik heb een goed gevoel.

Dan winkelen we nog wat voor Teuntje die zelf haar eigen kerstjurk heeft uitgekozen, om weer als afsluiting in Hanoi te eten in het buitenrestaurant. We moeten de koffers pakken want morgenochtend worden we gehaald voor onze cruise in Halong Bay. Ben benieuwd wat ons te wachten staat. 1 koffer laten we achter in het hotel, die voor ons ook de treinkaartjes zal gaan verzorgen. Hopen en vertrouwen dat het allemaal weer goed komt, maar dat zal toch wel.

De aankomende dagen geen internet, geen blog, geen updates. Schrijven blijf ik wel doen, want dat vind ik te leuk, maar de verhalen worden pas later geplaatst. Voor nu gaan we gewoon in retraite en hoort u vanaf Woensdag weer van ons!